Tijdens, en na onze lagere schooltijd deden wij altijd mee in de Raamsdonkse carnavalsoptochten en met play-back shows en dergelijke, maar altijd los van elkaar. Dit bleef zo totdat een goeie bekende van ons opperde om de koppen eens bij elkaar te steken. Dit resulteerde na een dik jaar van voorbereidingen in de eerste Lach Of Deruit Show in 1983. Dat was een avondvullend cabaretprogramma met nagespeelde sketches van met name Andre van Duin, afgewisseld met liedjes, voorzien van eigen teksten. Met 2 keer een uitverkochte zaal was dit zo’n succes dat we besloten om deze avond een vervolg te geven.
In de 2e show hadden we voor het eerst zelfgeschreven sketches ten tonele gebracht en door de vele positieve reacties daarop bestond de derde, en tevens laatste show, geheel uit eigen materiaal. Hierin waren ook 2 liedjes te horen met de titels “De Paters en De Terreinknechten “. Deze werden muzikaal begeleid door de band “Funny Four “ , van de kleine Gerrit Koopmans, Mart van Hoorn, Jan Boons en Dick Roosenbrand. Zij opperden het idéé om die liedjes, min of meer officieel, te gaan opnemen in een studio om er vervolgens 45 toeren singeltjes van te laten persen.
Zo gezegd zo gedaan, alleen werden het geen singeltjes maar cassettebandjes omdat die niet in een oplage van minimaal 500 stuks hoefden te worden afgenomen. De opnames werden gedaan in de Swamp-studio te Raamsdonksveer en Light-Kees van Halderen zorgde voor zo’n 150 kopieën op cassettes. Het hoesje bestond uit een zelfgemaakte zwart-wit tekening met een kruis en een kalkkar, en ondanks dat dat er wel heel armetierig uitzag, moest Kees toch nog opnieuw aan de bak om er nog eens 100 bij te maken.
Het jaar erop hebben we gekozen voor een wat professionelere aanpak, met een tekening van Gerrit Dammer, en voorzien van één steunkleur. In de jaren erna volgden nog 7 van zulke cassettesingels met titels als “ Vroeger Wast Veul Beter, De Chirurgen, Pééje Méj Juin, Ut Lopt Hier Uit De Klauwe, Tinus en Komaan “. Van opnamestudio werd nogal eens gewisseld om niet elk jaar dezelfde sound te krijgen, maar de Funny Four (later Funny Music omdat ze nog maar met zijn drieën waren ) bleef al die jaren onze basisband.
Na 9 keren hebben we een punt gezet achter deze muzikale uitstapjes omdat er door de komst van de dubbeldecks meer bandjes gekopieerd werden als verkocht. In de jaren daarna bleven we elkaar steevast opzoeken op de woensdagavonden, maar buiten dat gingen onze wegen toch ook wel elk een eigen kant op. Ad liep weer als individueel in de carnavalsoptocht terwijl Willem een vaste kracht was geworden bij de wagens van buurtvereniging De Schaans.
Ieder voor zich schreven wij destijds ook liedjes voor de jaarlijkse buurtliedverkiezingen, en daarnaast verzorgde Ad elk jaar het script voor de musicals van groep acht. Willem was intussen regisseur geworden van toneelvereniging Plaankegriep, en in de loop der tijd schreef hij ook een drietal eigen toneelspelen. Één daarvan is een blijspel met de titel “Broeders Bij Nonnen – Waar Zijn We Aan Begonnen “ en dat stuk is inmiddels al vele malen op de planken gebracht, van Limburg tot aan Groningen. Op de jaarlijkse sauwelavonden waren zij ook lange tijd actief met Ad als presentator-entertainer van het geheel, en Willem als tonprater met maar liefst 7 titels in 11 jaar tijd. Één keer stonden we samen in de ton, als duivenmelker met moeders de vrouw.
Toch
wierpen ook de woensdagavonden zo hier en daar hun vruchten af. Zo
schreven we allerlei stukjes voor op bruiloften en partijen, alsook
sketches voor de jaarlijkse griezeltochten die werden georganiseerd
langs de oevers van de Donge. Een hoogtepunt was “Het Land Van Knoord”
in 1996. Dit was een avondvullend griezelspektakel, waarvoor wij het
script hadden geschreven, en waar destijds zo’n 5000 dolenthousiaste
toeschouwers op af waren gekomen. Naast het script waren wij ook
verantwoordelijk voor de geluidsopnames, en voor de begeleiding van de
pakweg 150 vrijwilligers. Toen het doek sloot voor de koningen Archibald
( Sjaak Pruijssers ) en Sebastiaan ( Gerrit Dammer ) waren we allebei
zo’n
Zo af en toe werd er ook nog wel eens een leuke tekst bij een liedje geschreven, maar zonder serieuze plannen op dat gebied belandden die allemaal voor jaren in een stoffig ladenkastje. Toch bleven de liedjes van weleer op de één of andere manier wel populair en nadat Bas van Oort ze allemaal vanaf cassettes op een CD had weten te branden werden ze grijsgedraaid bij de Raamsdonkse wagenbouwers. Daarop werd de roep voor een vervolg steeds groter, en in het najaar van 2003 zijn we voor het eerst gaan bekijken wat zoal de mogelijkheden waren.
Het opnieuw gebruiken van de oude bestaande opnames was geen optie omdat de liedjes in verschillende studio’s waren opgenomen en uitgemixt. Het ene klonk vrolijk, het andere heel dof, terwijl de nummers uit de staigerstudio van Ruud Broeders (alias Bertus Staigerpaip ) pure rock en roll waren. Alles opnieuw opnemen dus, maar dat is makkelijker gezegd als gedaan.
Allereerst bestond onze vaste band van toen niet meer, en bovendien wilden we voor deze CD een wat stevigere sound die we konden aanvullen c.q. afwisselen met koren, blazers en andere gastmuzikanten, uiteenlopend van klassiek tot hoempapamuziek. In Patrick Marcelissen vonden we de juiste persoon om deze klus met ons te klaren.
Als frontman van de WC Experience kende hij verschillende muzikanten die wellicht wel mee wilden werken aan zo’n éénmalige uitdaging. Bovendien konden we met Patrick beschikken over de eigen Royal-Flush studio, waardoor we niet steeds de hele handel af hoefden te breken tussen de opnamedagen door. Via Patrick dienden zich Gino en Rudy Schipperen aan voor drums en basgitaar, als ook Richard Verschuren voor gitaren, Hans Borremans ( alias de Nacca ) op mondharmonica en Rene van Rooij op accordeon. Patrick zelf tekende voor de opnamen en productie, alsmede voor gitaren en backing vocals.
Zelf hadden wij ook al contact gezocht met een aantal personen en verenigingen en stuk voor stuk waren ze bereid om met ons de handen uit de mouwen te steken. Zo konden we rekenen op Ward Henselmans voor toetsen, Roy Koopmans op piano, Keesje Godefroy op accordeon en blaaskapel “Ge Hou Ut Nie Vur Mögeluk" voor orkestrale begeleiding”. Vocaal werden we bijgestaan door het koor “Xsinchère”, en de eigen backing vocals Marjolein Heine, Patricia Pruijssers, Lynne de Groot en Marjolein Meijs. In het najaar van 2006 en voorjaar 2007 vonden de opnames plaats en op 5 mei van dat jaar werd de CD gepresenteerd onder de titel “Lekker Belangrijk”. Dat gebeurde in een tent die stond opgesteld in het park voor het Ontmoetingscentrum te Raamsdonk. Daar werden alle nummers, waaronder ook 8 fonkelnieuwe, live gebracht voor een publiek van dik 800 personen.
We hebben daar de avond van ons leven gehad en bij deze willen we alle vrijwilligers nogmaals bedanken voor hun tomeloze en belangeloze inzet.
Na het concert wilden we een poosje gas terugnemen maar dat was niet van lange duur. Al snel kwamen er uitnodigingen voor optredens, en soms zelfs uit plaatsen waarvan we niet eens wisten dat ze op de kaart van brabant stonden. Helaas konden we niet overal op ingaan omdat Ad nogal eens op pad is met de “Huibke van Turnhout Entertainment Show” of zijn kolderieke “Bingo Paleis”. Toch was alle belangstelling wel reden voor ons om nog maar eens na te denken over het schrijven van een paar nieuwe nummers.
Die verschenen in december 2007 op single met de titels “Ne Straatjoekel en Derééjke”. Opgenomen in de nieuwe Royal-Flush studio met dit keer Gino op de drums, Patrick op bas- en sologitaren, Rene op accordeon en Ward op toetsen.
Met dezelfde bezetting werden in het voorjaar van 2009 nogmaals 2 nummers opgenomen waarvan de eerste vlak voor carnaval verscheen. Deze kreeg als titel mee “De Tom-Tom” en tegen de zomer is daar “De Rokerspaal” nog bij gekomen.
Beide nummers zijn, in tegenstelling tot alle voorgaande liedjes nergens te koop, maar wel gratis te downloaden vanaf deze website.
Het nummer “De Rokerspaal” is de voorloper van een heel nieuw album met 14 tracks dat op 29 januari 2011 het eerste levenslicht zal zien.De titel van deze CD wordt “Consternatie Aloem” en vanaf genoemde datum zal deze ook in de winkels liggen. Uiteraard zal de CD ook te bestellen zijn via de contactgegevens op deze site.
En dan de toekomst :
We zijn zeker van plan om samen liedjes te blijven schrijven voor ons zelf, of wellicht ook voor anderen die onze teksten kunnen waarderen. Daarnaast zullen we ook zo hier en daar nog wel eens een optredentje meepikken, maar altijd selectief, omdat het hele gebeuren voor ons wel hobby moet blijven. Hierdoor zijn we al zo’n 30 jaar dikke vrienden, en daar mogen er wat ons betreft nog gerust 30 bij.
Groeters : Ad Zat & Wim Pin.
Lay-out/foto: Alertmedia
